Een uur werken, dan ook een uur declareren. Dat is nog steeds de geijkte conservatieve werkwijze in ons advocatenwereldje. Inmiddels lees ik regelmatig artikelen dat dit zijn langste tijd gehad zou hebben. In april kopte het Financieel Dagblad nog “verdienmodel advocaten binnen tien jaar drastisch op de schop”. Grote ondernemingen zouden steeds kritischer worden op het uurtje-factuurtje systeem van

"Het meest persoonlijke is het meest universele, maar de mens is elke keer anders" In de december editie van Bedrijvig Oss mocht ik mijn bijdrage leveren aan het  INZICHT artikel. Nieuwe inzichten opdoen bij een coach: de ene ondernemer zweert erbij, de ander moet er niet aan denken... Maar hoe ziet een coachingstraject er eigenlijk uit? Waaraan herken je